Σύνοψη:
Μον Πρωτ Θεσσαλ 15161/2006 αδημ.
Η καταγγελία δεν επιφέρει τη λύση της εταιρείας,
αλλά ισχύει ως αποχώρηση του καταγγέλοντος εταίρου από την εταιρία. Νόμιμος ο όρος.
ΔΙΚΑΣΤΗΣ: Σπυρίδων Μέξας, Πρόεδρος Πρωτοδικών, που ορίσθηκε ύστερα από κλήρωση σύμφωνα με τον Νόμο.
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: Δεν ορίσθηκε.
ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ: Της ….. Μαρτίου 2006.
ΑΙΤΟΥΣΑ: ………………, κάτοικος Θεσσαλονίκης, με την ιδιότητα της ομορρύθμου μέλους της εταιρίας με την επωνυμία «……………. ΚΑΙ ΣΙΑ Ο.Ε.», που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου Δικηγόρου της Γρηγοριάδη Αλκιβιάδη
ΚΑΘ’ ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ: 1)……………………, κάτοικος Θεσσαλονίκης, με την ιδιότητά του ως ομορρύθμου μέλους, διαχειριστή και νομίμου εκπροσώπου της ομορρύθμου εταιρίας με την επωνυμία «……………. ΚΑΙ ΣΙΑ Ο.Ε.», 2)……………………, κάτοικος Θεσσαλονίκης, με την ιδιότητά του ως ομορρύθμου μέλους της ανωτέρω εταιρίας, 3)………………., κάτοικος Θεσσαλονίκης, με την ιδιότητά του ως ομορρύθμου μέλους της ανωτέρω εταιρίας, που παραστάθηκαν μετά του πληρεξουσίου τους Δικηγόρου Δημητρίου Τσαγκαλίδη.
Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ της υπόθεσης έγινε δημόσια στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η αιτούσα εκθέτει τα εξής: Με τους καθ’ ων είχαν συστήσει το 1998 ομόρρυθμη εταιρία, της οποίας διαχειριστής είναι ο 1ος καθ’ου.
Τα τελευταία έτη, παρά την κερδοφόρο λειτουργία της εταιρείας ο 1ος καθ’ ου δεν διένειμε τα κέρδη αυτής, ώστε να λάβει η αιτούσα το αναλογούν (20%) μερίδιο αυτών.
Λόγω της κακής εν γένει διαχειρίσεως της Ο.Ε από τον 1° καθ’ου, η αιτούσα κατήγγειλε την 18-1-2006 την εταιρεία και ζήτησε την εκκαθάρισή της. Οι καθ’ων όμως συνεχίζουν να την λειτουργούν, προς ζημία της αιτούσας, αφού από την λειτουργία αυτή δημιουργούνται χρέη και άλλες υποχρεώσεις.
Η αιτούσα, επικαλούμενη το γεγονός ότι ο 1ος καθ’ου αρνείται να την ενημερώσει για την πορεία των εταιρικών υποθέσεων και την συνδρομή επικείμενου κινδύνου, ζητεί
1) να υποχρεωθεί ο 1ος καθ’ου να καταθέσει τον λογαριασμό διαχειρίσεως της εταιρικής περιουσίας επιδεικνύοντας όλα τα σχετικά δικαιολογητικά έγγραφα στην Γραμματεία του Δικαστηρίου, ήτοι το Αναλυτικό Καθολικό για τα έτη από 2003 μέχρι σήμερα, το Βιβλίο Ταμείου και αντίγραφο του τραπεζικού λογαριασμού, στον οποίο κατατίθενται τα ταμειακά υπόλοιπα για το ίδιο χρονικό διάστημα, τα παραστατικά των καταβολών για την εξυπηρέτηση δανείων της εταιρίας και τα έγγραφα των δανειακών συμβάσεων και αναλυτική κατάσταση των οφειλών προς το Δημόσιο, το Ι.Κ.Α κ.λ.π. ασφαλιστικά ταμεία και αναλυτική κατάσταση του προσωπικού της εταιρείας.
2) Να διαταχθούν οι καθ’ων να απέχουν από πράξεις διαχειρίσεως και λειτουργίας της εταιρείας, μετά την ως άνω καταγγελία και
3) να απαγγελθεί κατά του πρώτου καθ’ου προσωπική κράτηση και χρηματική ποινή για κάθε παράβαση της αποφάσεως που θα εκδοθεί. Με το περιεχόμενο αυτό η αίτηση όσον αφορά το υπ’αριθμ. (1) αίτημα της απαράδε’κτως εισάγεται στο Δικαστήριο τούτο κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, αφού το αίτημα αυτό αναφερόμενο στην υποχρέωση Λογοδοσίας του 1ου καθ’ου ως διαχειριστή της Ο.Ε (άρθρο.303 Α.Κ., Κρητικός, Α.Κ. Γεωργιάδη-Σταθόπουλου άρθρ.303.2) ως μη συνδεόμενο με αίτημα καταβολής ορισμένου ποσού υπάγεται στην καθ’ ύλη αρμοδιότητα του Πολυμελούς Πρωτοδικείου, δικάζοντος κατά την τακτική διαδικασία (Κρητικός, όπου παρακ). άρθρ. 303 παρ . Όσον αφορά όμως το ίδιο αίτημα, εκτιμώμενο ως υποχρέωση του 1ου καθ’ου
(α) να επιδείξει τα αναφερόμενα ως άνω έγγραφα, άλλως
(β) ως υποχρέωση του να ενημερώσει την αιτούσα επί των εταιρικών υποθέσεων, καθώς και τα λοιπά αιτήματα, η αίτηση παραδεκτώς εισάγεται στο Δικαστήριο τούτο κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρ.681 παρ.1, 683 παρ.1, 686 επ. Κ.Πολ.Δ), και είναι νόμιμη (άρθρ.903,904,741, Σελ. 4η -15161/2006 749, 755,766,777,778 Α.Κ., 18,19,20 Εμπ.Ν., 731,946 παρ.1, 176 Κ.Πολ.Δ).
Επομένως πρέπει να εξετασθεί κατ’ ουσίαν. .Κατά την διάταξη του άρθρου 766 Α. Κ., η οποία εφαρμόζεται και επί ομορρύθμων εταιρειών, λόγω ελλείψεως ειδικότερων διατάξεων, η λύση ομορρύθμου εταιρίας ορισμένου χρόνου επέρχεται με καταγγελία πριν περάσει ο χρόνος, αν υπάρχει σπουδαίος λόγος.
Εάν όμως με την εταιρική σύμβαση είχε συμφωνηθεί ότι? σε περίπτωση καταγγελίας της εταιρείας από ένα εταίρο η εταιρεία θα συνεχίζεται μεταξύ των λοιπών και προβλέπεται ή έστω δεν αποκλείεται ότι ο καταγγέλλων θα λαμβάνει την μερίδα του, η συμφωνία αυτή είναι ισχυρή και δεν αντίκειται στην διάταξη του άρθρ.766 εδ.2 Α.Κ. (Εφ.Ιωαν.135/98 ΔΕΕ 1999.65, Ε.θ.612/84 Αρμ . 1985. 131, Γεωργακόπουλος, Το Δίκάιον των εταιρειών, σ.395, Ν.Ρόκας, Είμπ.Δ, ΚΓ’ . 34, ο ίδιος, Εμπορικές εταιρίες, σ.56) .
2.Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων ……………….. και ……………….., που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο και από τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν πιθανολογούνται τα εξής: (Α) Με το από 10-2-1998 ιδιωτικό συμφωνητικό που δημοσιεύθηκε νόμιμα στα οικεία Βιβλία του Πρωτοδικείου θεσ/νίκης, οι διάδικοι συνέστησαν ομόρρυθμη εταιρία διάρκειας είκοσι (20) ετών με την επωνυμία «…………. ΚΑΙ ΣΙΑ Ο.Ε.», με σκοπό την ίδρυση και εκμετάλλευση εστιατορίων, καφετέριας κ.λ.π., με συμμετοχή στα κέρδη και τις ζημίες κατά ποσοστό 2 0% η αιτούσα, 25% καθένας από τους 2° και 3° των καθών και 3 0% ο 1ος καθ’ου.
Διαχειριστής, ταμίας και νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρείας ορίσθηκε ο 1ος καθ’ ου. Στον όρο υπ’αριθμ.13 του συμφωνητικού ορίσθηκε ότι: «Η καταγγελία της εταιρείας από ένα μόνο εταίρο δεν επιφέρει την διακοπή των εργασιών, αλλά ισχύει ως αποχώρηση του εταίρου που την καταγγέλλει, οπότε στην περίπτωση αυτή αποχωρεί εισπράττοντας την αξία της μερίδας του, όπως αυτή προκύπτει από τον τελευταίο ισολογισμό, η δε εταιρική του μερίδα μεταβιβάζεται κατ’ ισομοιρία στους λοιπούς εταίρους».
Η αιτούσα με την από 17-1- 2006 εξώδικη καταγγελία της, που επιδόθηκε στους καθ’ ων την 18-1-2006, όπως συνομολογείται, κατήγγειλε την εταιρεία και κάλεσε τους καθ’ ων να συμπράξουν στην διαδικασία εκκαθάρισης αυτής.
Σύμφωνα όμως με τον προαναφερθέντα όρο η καταγγελία αυτή δεν επέφερε την λύση της εταιρείας, δεδομένου μάλιστα ότι οι λοιποί εταίροι με το από 21-2-2006 ιδιωτικό συμφωνητικό συμφώνησαν την συνέχιση της εταιρείας και την μεταβίβαση της μερίδας της αιτούσας σ’αυτούς οι τελευταίοι δε κάλεσαν την αιτούσα (από 20-1-2006 εξώδικη απάντηση-βλ. υπ’αριθμ. ……./2006 έκθεση επιδόσεως του Δικ. Επιμ. Δημ.Χαραλαμπίδη) να συμμετάσχει στη διαδικασία αποχωρήσεως της από την Ο. Ε.
Ενόψει των ανωτέρω η εταιρεία νομίμως συνεχίζει την λειτουργία της, δεν ευρίσκεται υπό εκκαθάριση και το σχετικό αίτημα υπ’αριθμ.(2) της αιτήσεως πρέπει να απορριφθεί σαν αβάσιμο. Κατά συνέπεια πρέπει η αίτηση να απορριφθεί ως αβάσιμη κατ’ουσίαν, όσον αφορά τους 2° και 3° των καθ’ων, με τους οποίους (εκτός του 1ου καθ’ ου) συνάπτεται το αίτημα αυτό, και να καταδικασθεί η αιτούσα στην δικαστική τους δαπάνη, επειδή ηττάται (άρθρ.176 Κ.Πολ.Δ) κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό.
3.Σχετικά με το υπ’αριθμ.(1) (α) αίτημα, όπως αυτό εκτιμήθηκε κατά τα προεκτεθέντα, πιθανολογείται ότι δεν συντρέχει επείγουσα περίπτωση. Τούτο διότι (α) δεν υφίσταται εκκρεμής δίκη μεταξύ των διαδίκων, όσον αφορά τις αξιώσεις της αιτούσας σχετικά με την εταιρική μερίδα της ώστε να δικαιολογείται η επίδειξη εγγράφων σχετικών με αυτήν και (β) κυρίως δεν συντρέχει επικείμενος κίνδυνος που να δικαιολογεί την λήψη του αιτουμένου ασφαλιστικού μέτρου.
Ειδικότερα η αιτούσα με την άσκηση της καταγγελίας, η οποία δημοσιεύθηκε στο Βιβλίο Εταιρειών του Πρωτοδικείου θεσ/νίκης με αυξ.αριθ.400 και ημερομηνία 30-1-2006, έπαυσε να ευθύνεται για τις υποχρεώσεις της εταιρείας προς τρίτους που δημιουργήθηκαν από 1-2-2006, ευθυνόμενη μόνο για τις υφιστάμενες μέχρι την ημερομηνία της δημοσιεύσεως υποχρεώσεις.
Για τις υποχρεώσεις αυτές και τις λοιπές οικονομικές δοσοληψίες στα πλαίσια της λειτουργίας της εταιρικής συμβάσεως, η αιτούσα δεν επικαλείται, ούτε δε και πιθανολογήθηκε, κάποιος επικείμενος κίνδυνος ή επείγουσα περίπτωση^ σχετικά με την υποχρέωση του 1ου καθ’ου, ως διαχειριστή της Ο.Ε να επιδείξει τα αιτούμενα έγγραφα.
Οι επικαλούμενοι κίνδυνοι (ζημίες της Ο.Ε από σφάλματα και κακή διαχείριση, διόγκωση της βλάβης του από την μη εξόφληση των υποχρεώσεων της Ο.Ε κ.λ.π) δεν συνάπτονται με το επίδικο αίτημα, αλλά αφορούν την ευθύνη του 1ου καθ’ου-διαχε ιριστή σχετικά με τον τρόπο διαχειρίσεως των εταιρικών υποθέσεων (άρθρ.754 Α.Κ.).
Σε κάθε περίπτωση τόσο από την κατάθεση της μάρτυρα ανταποδείξεως, όσο και κυρίως από τα εκτιθέμενα στοιχεία στην αίτηση πιθανολογείται ότι η αιτούσα έχει λάβει γνώση των εταιρικών υποθέσεων και των σχετικών στοιχείων, αφού στην αίτηση εκθέτει οικονομικά στοιχεία της Ο.Ε (Ταμειακά αποθέματα, ημερήσια κέρδηf δάνεια, μισθοδοτούμενα πρόσωπα κ.λ.π) .
Τ’ανωτέρω, ως προς την έλλειψη κατεπείγοντος, ισχύουν και για το υπ’ αριθμ.(1)(β) αίτημα της αιτήσεως (ήτοι το εκ του άρθρου 75 5 Α. Κ δικαίωμα πληροφόρησης), αφού και ως προς αυτό, ενόψει μάλιστα και της διακοπής της εταιρικής σχέσης της αιτούσας με την Ο.Ε, δεν πιθανολογήθηκε η συνδρομή επικείμενου κινδύνου ή επείγουσας περιπτώσεως.
Γ.Με βάση τα ανωτέρω πρέπει η αίτηση να απορριφθεί ως αβάσιμη κατ’ουσίαν, και ως προς τον 1° καθ’ου, και να καταδικασθεί η αιτούσα στην δικαστική δαπάνη του τελευταίου επειδή ηττάται (άρθρ.176 Κ.Πολ.Δ) και τα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ αντιμωλία των διαδίκων.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αίτηση. Και
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την αιτούσα στη δικαστική δαπάνη των καθ’ων η αίτηση, την οποία ορίζει σε διακόσια τριάντα (230) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στη Θεσσαλονίκη στις ……20006
